προκαταγοητεύω

Α

1. καταγοητεύω, καταμαγεύω εκ τών προτέρων

2. εξαπατώ προηγουμένως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + καταγοητεύω «σαγηνεύω, εξαπατώ»].